Panie Jezu obecny w Najświętszym Sakramencie stajemy przed Tobą, bo chcemy się z Tobą spotkać, bo chcemy spojrzeć w Twoje oczy, bo chcemy usłyszeć Twoje słowa. Ty dzisiaj objawiasz się nam jako małe Dziecko, które Maryja z Józefem przynieśli do świątyni, aby ofiarować Bogu. Przyglądając się tej scenie, pragniemy odkryć sens i znaczenie ofiarowania.
Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu.
Świątynia w Jerozolimie była miejscem najważniejszym dla żydów. Była miejscem do którego pielgrzymowali, gdzie spotykali się z Bogiem, gdzie budowali swoją wiarę i gdzie tę wiarę manifestowali. Była też miejscem, gdzie składali ofiary.
Ofiara Maryi i Józefa była ofiarą jedyną, niepowtarzalną, wyjątkową. Żydzi dawali tyle, ile nakazywało prawo.
Maryja i Józef dali Bogu wszystko. Oni do świątyni przynieśli Jezusa, swój największy skarb.
Miłość polega na dawaniu, na obdarowywaniu, na dzieleniu się sobą. Kto mało kocha, ten niewiele daje. Kto kocha naprawdę, ten potrafi dać wszystko.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga (…)
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
Symeon i Anna trwali przy Bogu i jego świątyni przez kilkadziesiąt lat, niemal przez całe życie. I co ważne: czynili to z potrzeby serca. Oni umiłowali Boga ponad wszystko. Bóg był ich największą radością, najlepiej czuli się w Jego obecności.
Powołanie to właśnie wybranie do tego, żeby trwać przy Bogu, w Jego świątyni. Sprawdzianem każdej miłości jest to, że człowiek czuje się najlepiej towarzystwie osoby ukochanej, w jej bliskości.
Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Za każdym Bożym wyborem stoi krzyż, stoi cierpienie. Już teraz przepowiedział to starzec Symeon. W przyszłości jego proroctwo miało się spełnić. Maryja jednak nie zmienia swego zdania. Ona nadal chce służyć Bogu, chce pełnić Jego wolę.
Łatwo jest służyć Bogu, gdy wszystko układa się po naszej myśli, gdy niczego nam nie brakuje, gdy jesteśmy w pełni sił, gdy codziennie trzymamy w swoich rękach szczęście.
A jeżeli pojawi się cierpienie? Czy nie będziemy robić Bogu wymówek? Czy rzeczywiście oddamy Bogu wszystko? Na jak długo? Czy naprawdę na zawsze?
MODLITWA BENEDYKTA XVI O POWOŁANIA
Ojcze, spraw, by wśród chrześcijan rozkwitały liczne i święte powołania kapłańskie, które będą podtrzymywały żywą wiarę i strzegły wdzięczną pamięć o Twoim Synu Jezusie poprzez głoszenie Jego słowa i sprawowanie Sakramentów, za pomocą których nieustannie odnawiasz Twoich wiernych. Daj nam świętych szafarzy Twojego ołtarza, którzy będą mądrymi i żarliwymi stróżami Eucharystii, Sakramentu najwyższego daru Chrystusa dla zbawienia świata.
Powołuj sługi Twego miłosierdzia, którzy poprzez sakrament Pojednania będą rozszerzać radość Twojego przebaczenia. Spraw, Panie, by Kościół przyjmował z radością liczne natchnienia Ducha Twojego Syna i posłuszny Jego wskazaniom troszczył się o powołanie kapłańskie i do życia konsekrowanego.
Wspieraj Biskupów, kapłanów i diakonów, osoby konsekrowane i wszystkich ochrzczonych w Chrystusie, aby wiernie wypełniali swoje posłannictwo w służbie Ewangelii. Prosimy o to przez Chrystusa naszego Pana. Amen.
Przed tak wielkim Sakramentem…
Luty 2012
